30 juni 2025 | 2.00 minuten leestijd

Op 25 juni 2025 bracht een afvaardiging van de Ondersteuningsplanraad samen met een afvaardiging van het toezichthoudend bestuur van het samenwerkingsverband een schoolbezoek aan CKC de Holtenhoek in Vries. Doel van dit bezoek was om inzicht te krijgen in de wijze waarop passend onderwijs vorm krijgt op een ‘gewone´ reguliere basisschool. Bovendien een gelegenheid om in gesprek te gaan over de mogelijkheden en beperkingen als het gaat om inclusief onderwijs. 

Directeur Erwin van Dijk en kwaliteitscoördinator Daniëlle Hagelaars heten de delegatie van harte welkom en starten met een gloedvol betoog over hun kindcentrum. De school heeft een krachtig team, haalt goede leerresultaten, zet in op kennisverbreding en lezen, staat midden in de gemeenschap en is actief op het gebied van technologie en burgerschap. Vanwege de lage schoolweging en de goede resultaten beschikt de school over beperkte financiële middelen. Dit betekent grote groepen en beperkte tijd.  

‘Ik ben veel in de groepen’, zegt Daniëlle, die twee dagen in de week kwaliteitscoördinator is op de school en daarnaast twee dagen in de week lid van het bovenschoolse ondersteuningsteam van CKC-Drenthe. ‘Hoe doe je dat allemaal in twee dagen op een school van ruim 200 leerlingen?’ vraagt Jeroen Kleyberg, lid van het toezichthoudend bestuur. ‘Trendanalyses, ondersteuning van leraren, gesprekken met ouders?’ Daniëlle vertelt over goede voorbereiding, preventieve inzet en cyclisch handelen. 

Dat er zoveel kan met weinig geld, is dankzij een sterk team, een strakke geoliede organisatie, preventief en cyclisch handelen, een stevig netwerk en de bereidheid om elkaar te helpen en om deskundigheid in te schakelen. Duidelijk is dat de ondersteuningsmogelijkheden op de school ook kwetsbaar zijn. Zo moet de school komend schooljaar afscheid nemen van een deel van de onderwijsassistenten, die in verschillende groepen ondersteunen. Dit vanwege het wegvallen van de tijdelijke NPO-middelen.  

‘We proberen voor ieder kind op school een goede plek te creëren. Het bestuur van CKC Drenthe heeft een groot en breed ondersteuningsteam, waar veel deskundigheid aanwezig is. Daar maken we goed gebruik van. Kennis erbij halen lukt behoorlijk goed. En ook het netwerk met leerplicht, de welzijns- en hulporganisaties is helpend. Het inschakelen van Jeugdhulp kan lang duren vanwege wachtlijsten. Dat is een knelpunt. Als er nieuwe kinderen met intensieve ondersteuningsbehoeften worden aangemeld, dan is de factor tijd voor het team de belangrijkste belemmering’, lichten Erwin en Daniëlle toe. 

Besteding van geld voor passend onderwijs 
De factor tijd. Dat maakt de vraag naar schoolbestuurlijke keuzes over de inzet van middelen passend onderwijs van het samenwerkingsverband interessant. Na aftrek van de kosten van het gespecialiseerd onderwijs en de relatief kleine overhead van het samenwerkingsverband, gaat er een bedrag per leerling naar de schoolbesturen, met de opdracht om daarmee de gezamenlijke doelen van passend onderwijs te realiseren. Deze middelen worden aangewend voor het ondersteuningsteam en een deel gaat naar de uitvoering van ondersteuning op scholen. Voor een school als de Holtenhoek gaat het om een relatief klein bedrag. Bij de verschillende schoolbesturen van het samenwerkingsverband zie je dat de wijze van verdelen van tijd tot tijd verandert. Op hoofdlijnen gaat het om twee opties; verdelen op basis van specifieke aanvragen voor ondersteuning van een leerling (of groepje leerlingen), of vooraf verdelen over de scholen met de vrijheid om eigen keuzes te maken, zodat de school tegemoet kan komen aan de ondersteuningsbehoeften van de leerlingen op school.  

‘Als sprake is van een nieuwe aanmelding van een leerling met ondersteuningsbehoeften en er is eigenlijk geen ruimte meer in de groep, dan leggen we contact met de omliggende scholen, of zij met ons. We gaan dan samen na of er nog plek is in een bepaalde groep. Soms lukt dat en soms ook niet. We voelen de gezamenlijke verantwoordelijkheid. Het is belangrijk dat je elkaar kent, je moet het samen doen’, besluit Daniëlle. 

De bezoekers hebben een goed inkijkje gekregen in de vormgeving van passend onderwijs op school. Er kan veel en er gebeurt veel. Een extra stap in de richting van inclusief onderwijs lijkt, met de huidige groepsgrootte en omvang van de personele inzet, een welhaast onmogelijke opdracht. Tegelijkertijd versterkt het schoolbezoek het vertrouwen dat we samen blijven bouwen aan een toekomst waarin inclusief onderwijs steeds meer werkelijkheid wordt!